Tırnak Yeme Davranışı

Tırnak yeme, çocuğun yaşamında hangi dönemde ortaya çıkmış olursa olsun kesinlikle bir uyum ve davranış bozukluğu olarak kabul edilir. Tırnak yeme davranışının altındaki en önemli psikolojik sorun çocuğun aileden ve çevreden yeterli ve gerekli psikolojik doyumu sağlayamamasıdır. Tırnak yeme davranışı incelendiğinde, belli başlı bazı duygusal sebepler ortaya çıkar.
Bunlar;Saldırganlık, Öfke Üzüntü, Sıkıntı, Stres Kaygı, Korku, Gerilim Değersizlik ve Güvensizlik Aile-içi iletişim sorunları.
Doyurulamamış, boşaltılamamış, yaşanamamış duygular vardır bu sorunun temelinde? Örneğin, anne ve babasından uzun süre ayrı kalan yada anne ve babadan yakın ilgi ve sevgi görmeyen çocuk tırnağını yiyebilir. Yakın çevresine kızan, onlara karşı öfke duyan çocuk tırnak yeme davranışını sergileyebilir. Çok sevdiği bir yakınını kaybeden çocuk, üzüntüsü nedeniyle bu tırnak yeme davranışına yönelebilir. Okulda, ailede korku yaşayan ve cezalandırılma kaygısı taşıyan çocuk tırnak yiyebilir. Aile içi şiddet, yaşanan huzursuzluklar, boşanma ve ayrılıklar da sorunun ortaya çıkmasına neden olabilir. Kendine güveni olmayan çocuklarda tırnak yeme davranışı daha çok gözlemlenebilmektedir. Çocuklukta, ergenlik döneminde tırnak yeme çok sık karşılaşılan bir sorundur. Bundan dolayı aile ve çevre tarafından normal karşılanan bir davranıştır. Bu davranış çocukluk ve ergenlik döneminden sonra da, yetişkinlik döneminde de devam edebilir. Bana gelen birçok vakada buna şahit olmuşumdur. 50 yaşında bir danışanımız; ?Ben şimdiye kadar hiç tırnağımı kesmedim. Hep yedim. Ama bundan çok utanıyorum. Bir toplulukta tırnaklarımı saklıyorum. Kimseye gösteremiyorum? demişti. Okul veya iş hayatında, tırnağını yediğini gizlemeye çalışan, ancak bu davranışı bırakamadığı için de daha fazla gerginlik yaşayan birçok insan vardır. Sadece bu durum bile, kişide gerilim, suçluluk ve öfke duygularına yol açabilir. Bundan dolayı, davranış iyice kalıplaşmadan, erken dönemde kesin bir çözüm bulunmalıdır. Tırnak yemede sorunun ortaya çıkmasına sebep olan faktörleri bulup, onları ortadan kaldırmak en kalıcı ve doğru çözümü sağlar. Anne ve babalar, uzun süren tırnak yeme davranışıyla karşılaştıklarında, bunun altında yatan psikolojik faktörlerin neler olabileceğini öğrenmek ve gerekli önlemleri alabilmek için bir psikologlardan yardım almalıdırlar. Tırnak yiyen kişi çoğu zaman tırnak yediğinin farkında değildir. Maç seyrederken, bir dizi izlerken, bir şeye odaklandığı zaman bir de bakar ki tırnaklarını yemiş? Bazıları tırnağını yutarken, bazıları da koparıp tükürür. Yine bazıları yalnızca tırnağını yerken bazı kişiler tırnak etlerini de yerler yada koparırlar.
Tırnak yiyen çocuklara kızmak, devamlı hatırlatmak, yasaklar koymak doğru değildir. Çünkü çocuk bu tür davranışları çoğu zaman farkına varmadan yapar. Bu bilinçaltının yönlendirmesi ile gerçekleşir. Bilinç tırnak yemede genelde devre dışıdır.Ailelerin bu sorunu ortadan kaldırabilmek için başvurduğu geçici ve sağlıksız yöntemler davranışın daha fazla pekişmesine, veya yeni uyum ve davranış sorunlarının ortaya çıkmasına neden olabilir. Bu hatalı yöntemler, tırnağa biber sürme, oje sürme, çocuğun parmaklarına boya, uhu gibi maddeler sürme; elleri bağlama; ceza verme; aşağılayıcı, suçlayıcı veya engelleyici ifadeler kullanmadır. Tüm uyum ve davranış bozukluklarında olduğu gibi, tırnak yemede de bu tip yöntemler sağlıksız ve sakıncalıdır.